Er zijn veel manieren om kinderen in het gezin groot te brengen. De basis van een van de meest populaire methoden om kinderen op te voeden in de volgorde van overtuiging, herhaling, aanmoediging, straf en imitatie was de aanpak van G.I. Schukina, V.A. Slastenin en Yu.K. Babansky.
Deze vorm van educatie is gebaseerd op de methodologie van een holistische benadering van activiteit en de vorming van een gedragsmodel. In zijn boek 'Communiceren met een kind' noemt hij dezelfde opvoedingsmiddelen. Hoe? 'De beroemde Russische psycholoog Julia Gippenreiter.
overtuiging
Veel psychologen classificeren overtuiging (suggestie) als een aparte vorm van opvoeding. Een dergelijke classificatie lijkt niet helemaal correct, omdat de meeste methoden die in educatieve systemen worden vermeld, de implementatie van overtuigingen omvatten.
Geloof is een psychologisch hulpmiddel dat een intellectuele en emotionele impact heeft op de geest, gevoelens, wil en emoties van de wijk. Overtuiging gebruikt de logica, het bewijs en het charisma van de overtuiger, in tegenstelling tot het vertrouwen en de flexibiliteit van de overtuiger.
Hetzelfde kan gezegd worden over suggestie, maar suggestie beïnvloedt het onderbewustzijn van de wijk, in tegenstelling tot logisch geloof, op een intuïtief niveau. Het resultaat van de toepassing van suggestie hangt af van de autoriteit, empathische capaciteiten van de opvoeder en de ontvankelijkheid van de leerlingen.
Elke psychologische en pedagogische invloed is gebaseerd op de methode van overtuiging en suggestie. In eenvoudige woorden, het opvoeden van kinderen, proberen we hen op de een of andere manier het juiste, naar onze mening, gezichtspunt op te leggen.
Bij het oefenen van verbale overtuiging is het noodzakelijk om de vaardigheden van logische rechtvaardiging te vergroten, juiste voorbeelden en elementair bouwvertrouwen tussen u en het kind - dit zijn belangrijke factoren voor de succesvolle impact van alle educatieve methoden.
Meestal gebruiken ouders deze methoden in een pure vorm: ze vertellen het kind hoe slim hij is, ze inspireren hem dat hij alles aankan. Deze tool werkt goed, maar alleen als het kind echt slim is. Je moet hem geen valse indruk geven van je onweerstaanbaarheid als je echt begrijpt dat hij iets verkeerd heeft gedaan.
Negeer zijn fouten niet, maar handel naar het principe van joodse moeders. Ze zeggen niet tegen de kinderen: "Je hebt fout gedaan", zeggen ze: "Hoe kan zo'n goed kind zoiets ergs doen?" En in de praktijk werkt het veel effectiever, waardoor het kind zich bewust wordt van het wangedrag, een gevoel van schaamte en de wens om geen domme dingen te doen.
herhaling
De psycholoog Anna Bykova besteedt in haar boek 'Een onafhankelijk kind of hoe je een' luie moeder 'kunt worden veel aandacht aan de tactiek van herhaling. In feite is dit een zeer eenvoudige methode, en het is nodig om contact te leggen tussen de ouder en het kind.
Als we 'herhaling' zeggen, bedoelen we niet de gebruikelijke term uit het spreekwoord over 'de moeder van het leren', maar de herhaling van wat er wordt gehoord. Een eenvoudig voorbeeld: de baby rent de slaapkamer uit nadat je hem al hebt neergelegd, uitgeademd en je ding bent gaan doen. Wat zal een slechte ouder doen? Hoogstwaarschijnlijk stuurt hij hem weer in slaap, zonder de redenen voor het gedrag van de baby te begrijpen.Een goede ouder die goed is in het opvoeden van kinderen, zal de baby in zijn armen nemen en luisteren naar gebabbel dat de baby niet kan slapen, de baby lijkt zich erg te vervelen onder het bed van het monster of gewoon zonder moeder / vader.
In een dergelijke situatie moet je aandachtig luisteren naar wat het kind zegt en vervolgens zijn woorden herhalen, bijvoorbeeld door te denken: “Ik begrijp dat je bang bent, omdat de kamer donker is en het lijkt je dat er iemand onder het bed is. Laten we samen gaan en ervoor zorgen dat er niemand is, en dan zal ik je favoriete lamp aansteken in de vorm van een uil, oké? "
De techniek van herhaling is het principe van het uitspreken van het probleem om het kind te laten zien dat we hem begrijpen, en de mogelijkheid om hem gerust te stellen en aan te moedigen naar uw advies en uitleg te luisteren.
Om ervoor te zorgen dat een kind gemakkelijk toegeeft aan onderwijs, is het niet alleen nodig dat hij u begrijpt, maar ook dat hij zeker weet dat u hem begrijpt. Vanuit dit oogpunt is het echt belangrijk voor het kind om de herhaling van zijn woorden te horen vanaf de lippen van een volwassene, maar de volwassene, die deze woorden herhaalt, is zich beter bewust van de essentie van het probleem waarmee het kind wordt geconfronteerd.
Straf en aanmoediging
De methode van wortel en stok in de Slavische landen wordt al lang beschouwd als de belangrijkste onderwijsmethode: schelden voor het slechte, het goede prijzen. Terwijl Europeanen de opvoedingsmethode zeer voorzichtig benaderen (Karen Pryor beveelt aan om niet te straffen maar te negeren in het boek "Grom niet tegen de hond"), geven Russische ouders de voorkeur aan strengere methoden, soms zelfs wrede.
Elke ouder stelt zelf een maat voor de aanvaardbare norm van aanmoediging en straf, maar vanuit psychologisch oogpunt hebben beide methoden hun eigen regels (aanbevelingen voor gebruik). Met betrekking tot promotie bevelen psychologen het volgende aan:
- Moedig het kind niet alleen privé aan, maar ook in communicatie met andere mensen, en pas het aan zodat het kind het hoort, waardoor het effect wordt verdubbeld;
- Moedig het kind aan in verhouding tot zijn successen: voor kleine successen - ingetogen, voor grote - actief;
- Het is vaker de moeite waard om de acties van het kind op te merken, alsof het een feit is, en niet openlijk te prijzen: als het kind de kamer met alle ijver schoonmaakt - je moet hem niet met complimenten bombarderen, maar gewoon vreugdevol noteren hoe schoon en netjes het nu in de kinderkamer is geworden;
- Aanmoediging moet zo worden ontworpen dat het kind conclusies trekt voor de toekomst en zijn capaciteiten voelt;
- Je kunt bijvoorbeeld niet van tevoren een stimulans beloven om te zeggen: "Ik koop een fiets als je goed studeert." Je laat het kind dus alleen leren voor de stimulans in de vorm van een geschenk, maar hij ziet geen ander doel in het onderwijs. Niet elke actie moet worden uitgevoerd omwille van iets, soms moet je in het leven zoiets doen: zorg voor je buren, help de mensen in nood en doe je werk. Het is noodzakelijk om dit van kinds af aan te onderwijzen;
- Vervang snoep niet voor promotie. Je kunt het verschijnen van overgewicht en suikerverslaving bij een kind op jonge leeftijd veroorzaken.
In het geval van straffen moet je voorzichtig zijn. Vanuit het oogpunt van de psychologie heeft de strafmethode verschillende valkuilen:
- De straf moet eerlijk zijn: niet zeker van de oorzaak van het wangedrag - zoek het uit en los het dan op;
- Verneder de eigen waardigheid van het kind niet, bekritiseer en straf niet, concentreer u op het wangedrag en niet op het kind;
- Richt je niet alleen op straffen en verboden. Observeer zowel slechte als goede aspecten. Straf bijvoorbeeld voor een deuce in het dagboek, maar merk op dat het kind slim is, omdat ze het vers vanuit haar gezichtspunt begreep, en het feit dat het niet overeenkomt met het gezichtspunt van de leraar is niet zijn fout;
- Ontken niet aanmoediging voor een eerdere daad van goede daad. Als het kind een promotie heeft verdiend in de vorm van een reis naar het park met boten voor huishoudelijk werk, annuleer het dan niet omdat het de volgende dag een deuce bracht. Verzin hiervoor een straf nadat je naar het park bent geweest.
Naar beste maat, voor zover straf - dit is de belangrijkste methode om kinderen op te voeden. Alles moet een maat hebben.
imitatie
Een uitstekende opvoeding is om een voorbeeld te creëren. Het is normaal dat kinderen het gedragspatroon van de ouders kopiëren. Dit heeft zijn eigen voordelen; een succesvol opvoedingsproces is gebaseerd op eenvoudige moraliteit: gedraag je zoals je kinderen zich zouden willen gedragen. Kijkend naar je houding ten opzichte van anderen, tot alledaagse dingen en de routine van het leven, zullen ze deze onbewust kopiëren. Dit zal niet alleen toelaten om straf te vermijden, maar ook om te onderwijzen, vrijwel niets te doen, slechts af en toe te corrigeren.
Een voorbeeld voor kinderen kunnen niet alleen ouders zijn, maar ook andere mensen, andere kinderen, personages uit boeken, tekenfilms, verhalen. Het is belangrijk om op tijd op het kind te letten en hem te omringen met de juiste voorbeelden.
De vangst is er één: het zal een lang en moeizaam werk op zichzelf kosten. Met deze methode moet je uiterst voorzichtig zijn, omdat kinderen niet alleen positieve, maar ook negatieve aspecten van gedrag aannemen.
De beste optie is om jezelf een houding aan te nemen om je altijd exclusief te gedragen in overeenstemming met algemeen aanvaarde gedragsnormen, dan kun je er min of meer zeker van zijn dat de kinderen een goed voorbeeld beginnen te nemen.
Samenvatten
Middelen van onderwijs zijn in wezen eenvoudig en begrijpelijk, maar moeilijk te gebruiken. Elke ouder heeft een gedragsmodel, vastgesteld vanaf de kindertijd, overgenomen van zijn eigen ouders, de omgeving, de tijd waarin ze opgroeiden. Niet iedereen begrijpt dat om opgeleide kinderen op te voeden, je aan hun eigen opvoeding moet werken.
Veel ouders proberen te begrijpen wat ze moeten doen en welke kant ze moeten benaderen en vragen advies aan deskundige mensen: leraren, psychologen, auteurs van boeken en trainers.
Er zijn een groot aantal boeken van beroemde psychologen, dezelfde moeders en vaders, die uit eigen ervaring hebben geleerd om kinderen op te voeden en hun kennis door te geven aan de hele wereld. Klassiekers van pedagogiek zijn boeken als:
- "Na drie is het te laat" Masaru Ibuka - een boek over hoe kinderen vanaf zeer jonge leeftijd te leren wat ze nodig hebben, wanneer ze actief informatie absorberen;
- “Een groot boek over jou en je kind” Lyudmila Petranovskaya - de dilogie van de beroemde Russische psycholoog over het opgroeien van kinderen, conflicten, stemmingen en het opbouwen van zelfvertrouwen;
- "Luie moeder" Anna Bykova, de hele trilogie, namelijk: "Een onafhankelijk kind, of hoe je een" Luie moeder "kunt worden," Oefeningen ontwikkelen van de "Luie moeder", "Geheimen van rust van de" Luie moeder "- boeken met een intrigerende titel, over actueel: hoe een onafhankelijke en slim kind, raak infantilisme kwijt en leer hem hoe hij alles zelf moet doen;
- "Het belangrijkste boek voor ouders" Julia Gippenreiter - een drieluik van belangrijke tips over het opvoeden van kinderen in de moderne wereld.
- "100 fouten bij het ouderschap vermijden" Olga Makhovskaya is een boek met humor en wijsheid over typische gebreken van ouders en hoe ze te corrigeren.
Ouderschap is een heel moeilijke zaak, maar als je in je eigen kracht gelooft, je bewust bent van je fouten en ze probeert te corrigeren, kun je echte ouderlijke vrede bereiken en slimme, kalme en goed opgevoede kinderen opvoeden.
(3 beoordelingen, gemiddeld: 4,33 van de 5)
Bezig met laden ...
